สัปดาห์นี้มีเรื่องต้องเล่าสู่กันฟัง คือ เรื่องที่กำลังได้รับความสนใจมากที่สุดในวงการของครูประถมศึกษาขณะนี้คือ นโยบาย แทบเลทหนึ่งเครื่องต่อนักเรียนหนึ่งคน( OTPC/ One Tablet Per Child )ที่เปิดโครงการไปแล้ว เมื่อวันที่ ๗ มิถุนายน ๒๕๕๕ ที่ทำเนียบรัฐบาล ที่เป็นข่าวทางสื่อสารมวลชนไปแล้วนั้น
ก่อนการเปิดโครงการ มีวิทยากรผู้ทรงคุณวุฒิ จากนอกระบบการศึกษาแต่ทว่าเป็นผู้ที่คอยเฝ้ามองและประคับประคองคอยชี้แนะทิศทาการบริหารและ การจัดการจัดการศึกษา ด้วยระบบ ToPSTAR มาแล้ว ท่านจึงเป็นเหมือนกับคนภายนอกที่อยู่นอกครอบครัวเรา แล้วคอยมองเข้ามาในครอบครัวเรา และคอยชี้แนะแนวทางการบริหาร การจัดการภายในครอบครัวเรา ทั้งนี้เพื่อให้ครอบครัวเราพัฒนา สู่ความผาสุก
ง่ายๆคือเราเป็นคนที่ผงเข้าตา มองหาอะไรไม่ได้ ต้องจำเป็นให้คนอื่นเขี่ยออกให้ ท่านเป็นคนที่คอยช่วยเหลือเขี่ยผงออกจากตาให้เรา
ท่านอรรถาธิบายให้ฟัง สรุปใจความได้ว่า
ถ้าหากเรารู้ไม่เท่าทันลูก - หลาน เราเมื่อเขาใช้เครื่องมือไฮเทค ในยุคนี้ จะเกิด บาป ๑๒ ประการ ดังนี้
ช่วงปฐมวัย
๑) สมาธิสั้น
๒) ไม่มีทักษะทางสังคม เพราะ เขาจะก้มหน้าก้มตาอยู่กับเครื่องนี้อย่างเอาเป็นเอาตาย
๓) ขาดการฝึกปฏิบัติจริง เสียโอกาสในการลงมือทำจริงๆ
ช่วงวัยเรียน
๔) เป็นโรคอ้วน มือหนึ่งสัมผัสหน้าจอแบนๆ อีกมือหนึ่งก็หยิบขนมกรุบกรอบเข้าปาก และกินอย่างเมามัน (เรื่องการออกกำลังกาย ลืมได้เลย-ผู้เขียน)
๕) ชอบความรุนแรงเพราะดูแบบมาจากเกมส์ (ลองทำท่าไปเชคเมล์ที่ร้านเกมส์ จะเห็นสิ่งที่น่ากลัวอยู่ในเกมส์ที่เด็กกำลังเล่นเพียบ ทั้งสปาร์ต้า ปืนที่ใช้ในสนามรบ ระเบิดทุกแบบ)
๖) ติดเกมส์ (เกือบร้อยละ๑๐๐-ผู้เขียน)
๗) ขาดวินัย(ธรรมชาติของเด็กชอบเล่นมากกว่าใดๆ เมื่อบอกให้หยุดเล่นเพื่อจะให้ทำงานบ้านตามวัย เขาก็จะต่อรองไปเรื่อยๆ เช่น ขอเวลาอีก ๒ นาที หรือ ๓ นาทีหรือ ๕ นาที เป็นต้น นั่นคือความไร้กติกาและไร้วินัย)
ช่วงวัยรุ่น
๘) ค่านิยมผิดๆเห็นว่าการมีเพศสัมพันธุ์ เป็นเรื่องโก้ มีเซ็กกับใครต้องถ่ายคลิปไปอวดกัน เก็บแต้มการมีเซ็ก (ติดเซ็กแล้วคิดอย่างอื่นไม่เป็นอีกแล้วเพราะมันสมองออกแบบได้อย่างเดียวคือต้องคอยฉวยโอกาสเข้าโรงแรมม่านรูด)
๙) ค่านิยมการบริโภค
๑๐) การรังแก(เพราะกมลสันดานมันไกล้สัตว์เข้าไปทุกขณะ เช่น คลิบเด็กนักเรียนใช้กำลัง ตบ ตี ชก ต่อย เพื่อนที่ยืนดูด้วยความสะใจก็จะส่งเสียงเชียร์และถ่ายคลิป ส่งขึ้นYou Tube)
๑๑) การล่อลวง โลกไชเบอร์เกือบร้อยละ ๑๐๐ โฆษณาเกินจริง คนที่บริโภคแบบขาดสติจะถูกหลอกได้ง่ายๆ และ
๑๒) ติด Internet (เสพติด- ผู้เขียน)
เราในฐานะครู (ครู คือเมล็ดพันธุ์แห่งความดี-นายแพทย์ประเวส วะสี ราษฎรอาวุโส) จำเป็นอย่างยิ่งที่จักต้อง ช่วยกันรับผิดชอบนักเรียน ป้องกันอย่าให้บาป ทั้ง ๑๒ ประการมันเกิดได้ และถ้าหากมันเกิดแล้วเป็นหน้าที่ๆจะต้องควบคุม กำกับ จัดการอย่าให้มันลุกลามไปได้มากกว่านี้ เพราะถ้าเยาวชนของเราเป็นคนบาปด้วยสาเหตุเหล่านี้ เมื่อเขาเติบโตเป็นผู้ใหญ่เขาก็จะเป็นผู้ใหญ่ที่เป็นคนบาป แล้วท้ายสุดเราจะไม่มีที่ยืนในประชาคมอาเซียน
เป็นความรับผิดชอบโดยตรงของเพื่อนครูทุกคน เราๆท่านๆต้องช่วยกันรับผิดชอบเพราะเรามีตำแหน่งและมีหน้าที่ ตำแหน่ง คือ ตำแหน่ง ข้าราชการครู และมีหน้าที่ คือ หน้าที่ สั่งสอน อบรม ให้นักเรียนเป็นคนดี
ด้วยรักและศรัทธา จาก ศึกษานิเทศก์นอกกะลา